زینب کاظم‌خواه: هم‌زمان با ادامه حملات اسرائیل به غزه، تعداد فزاینده‌ای از چهره‌های فرهنگی از تریبون جهانی خود برای درخواست آتش‌بس، اعتراض به آنچه جنایات جنگی ادعا شده خوانده می‌شود، و حمایت از غیرنظامیان فلسطینی استفاده می‌کنند.
تقریباً ۲۲ ماه پس از حمله حماس به جنوب اسرائیل که آغازگر جنگ در غزه بود، هنرمندان، نویسندگان، موسیقی‌دانان و بازیگرانی که پیش‌تر سکوت کرده بودند، اکنون به موج فزاینده درخواست‌ها برای آتش‌بس پیوسته‌اند و آنچه را که بسیاری اکنون آشکارا «نسل‌کشی» می‌نامند محکوم می‌کنند.
تنها در سال جاری، نامه‌های سرگشاده‌ای که به امضای صدها هنرمند، نویسنده و فیلم‌ساز رسیده‌اند و تیتر اخبار را به خود اختصاص داده‌اند؛ این نامه‌ها خواستار اقدام از سوی رهبران سیاسی شده و آنچه را «انسانیت‌زدایی فلسطینی‌ها» می‌نامند، محکوم کرده‌اند.
از بازیگران سرشناس گرفته تا ستارگان موسیقی، در اینجا تنها برخی از چهره‌های شناخته‌شده‌ای را معرفی می‌کنیم که موضع‌گیری کرده‌اند.
ناتالی پورتمن، بازیگر برنده اسکار با انتشار مجموعه‌ای از استوری‌های اینستاگرامی، اعتراضات ضدجنگ در اسرائیل را بازتاب داد و از دنبال‌کنندگان خود خواست برای کمک‌های بشردوستانه به مردم غزه کمک مالی کنند. این بازیگر متولد اورشلیم، تصاویری از تظاهرات در تل‌آویو را منتشر کرد که در آن معترضان خواستار پایان جنگ غزه بودند.
او همچنین لینکی برای جمع‌آوری کمک‌های مالی به نفع غیرنظامیان فلسطینی تحت محاصره منتشر کرد. این بازیگر پیش‌تر نیز بارها نسبت به سیاست‌های دولت اسرائیل موضع‌گیری کرده بود. در سال ۲۰۱۸، او از حضور در مراسم اهدای جایزه جنسیس در اسرائیل خودداری کرد و دلیل آن را «ناخشنودی از شرایط سیاسی و عدم تمایل به تأیید نخست‌وزیر وقت، بنیامین نتانیاهو» عنوان کرد.
خواننده پاپ، آریانا گرانده، به جمع روبه‌افزایش هنرمندانی پیوست که درباره بحران انسانی در غزه موضع‌گیری کرده‌اند. او دو هفته پیش دو استوری در اینستاگرام منتشر کرد و از کمپین «خط قرمز برای غزه» حمایت کرد؛ کمپینی که خواستار دسترسی بدون محدودیت به کمک‌های انسانی است.
در یکی از این استوری‌ها، گرانده پیامی را به اشتراک گذاشت که در آن آمده بود: «گرسنگی دادن مردم تا حد مرگ، یک خط قرمز است. دولت اسرائیل در برابر چشمان ما از این خط قرمز عبور می‌کند.»
مایکل کین بازیگر انگلیسی، به جمع چهره‌هایی پیوست که خواستار پایان گرسنگی کودکان در غزه شده‌اند. این بازیگر پیشکسوت بریتانیایی، در رسانه‌های اجتماعی درباره فاجعه انسانی در غزه که هر لحظه به سمت وخامت بیشتری می‌رود، صحبت کرد و همدردی عمیق خود را با کودکانی که از محاصره مداوم رژیم صهیونیستی رنج می‌برند، ابراز کرد. او نوشت: «به بچه‌های غزه غذا بدهید، هیچ کودکی نباید گرسنه باشد. نمی‌شود دید که کودکان در غزه گدایی غذا می‌کنند. گلدوف، به بچه‌ها غذا بده، اگر می‌خواهی به بی‌گناهان زندگی ببخشی.»
در آوریل امسال، بازیگر آمریکایی آنجلینا جولی ـ که بیش از ۲۰ سال به عنوان سفیر حسن نیت و فرستاده ویژه کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (UNHCR) فعالیت کرده است ـ بار دیگر حمایت خود از مردم غزه را اعلام کرد. او با انتشار گزارشی از سازمان «پزشکان بدون مرز» درباره غزه در استوری اینستاگرام خود، وضعیت را برجسته کرد.
در این گزارش، وضعیت غزه به عنوان «گور دسته‌جمعی برای فلسطینی‌ها و کسانی که به آنها کمک می‌کنند» توصیف شده بود.
اما حمایت جولی از حقوق مردم فلسطین از زمان آغاز درگیری‌ها در اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شده است. او در تاریخ ۲۸ اکتبر همان سال، در پستی در اینستاگرام نوشت: «آنچه در اسرائیل رخ داد، یک اقدام تروریستی است. اما این نمی‌تواند توجیه‌گر قربانی شدن انسان‌های بی‌گناه در بمباران جمعیت غیرنظامی غزه باشد؛ جایی که مردم هیچ پناهی ندارند، به غذا یا آب دسترسی ندارند، امکان خروج و حتی حق اولیه انسانی برای عبور از مرز و پناه‌جویی نیز از آنها سلب شده است.»
در یکی از پست‌های کمپین «هنرمندان حامی آتش‌بس»در اینستاگرام در ماه فوریه، سوزان ساراندون، بازیگر آمریکایی، نقل‌قولی تأثیرگذار بیان کرده بود: «فلسطینی‌ها حق دارند بازگردند، دوباره بسازند و در سرزمین خود در آزادی زندگی کنند. غزه با سلاح‌های ما نابود شد ـ حالا ترامپ می‌خواهد بازماندگان فلسطینی را به‌طور سیستماتیک پاکسازی قومی کند تا برای دوستان و اعضای خانواده‌اش که توسعه‌دهندگان املاک هستند، اقامتگاه‌های تفریحی بسازد.
ما باید با هم برخیزیم، از تمام آنچه داریم استفاده کنیم، تا به رنجی که دولت ما به دیگران تحمیل می‌کند پایان دهیم. صلح و عدالت یا برای همه ماست، یا برای هیچ‌کدام‌مان. “یزی که در غزه اجازه می‌دهیم اتفاق بیفتد، یعنی در همه جا اجازه داده شده است. »
در فوریه ۲۰۲۴، مارک رافلو بازیگر آمریکایی در مراسم جوایز انجمن کارگردانان آمریکا در بورلی هیلز، بازیگر آمریکایی خواستار آتش‌بس در غزه شد. او دو سنجاق روی کت خود داشت و در گفت‌وگو با وب‌سایت خبری سرگرمی ددلاین توضیح داد که این سنجاق‌ها نماد «سوسن‌های صلح و هنرمندان حامی آتش‌بس» هستند.
رافلو گفت: «ما به این درک رسیده‌ایم که بمباران کارساز نیست. ما با بمباران به صلح نخواهیم رسید. و تمام چیزی که می‌گوییم این است: چه ایرادی دارد اگر به آتش‌بس یک فرصت بدهیم؟»
خبرنگار بریتانیایی، پیِرز مورگان، به صورت علنی از رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، خواسته است تا وارد عمل شود و از نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، بخواهد جنگ در غزه را پایان دهد.
مورگان در یک پست در شبکه ایکس در ژوئن نوشت: «اکنون زمان آن است که به (نتانیاهو) بگویید این جنگ وحشتناک را پایان دهد… و کشتار بی‌وقفه روزانه غیرنظامیان را متوقف کند.»
مورگان که پیش‌تر مدافع سرسخت حق اسرائیل برای تلافی پس از حمله ۷ اکتبر بود، از آن زمان موضع خود را تغییر داده است. او در برنامه‌ای با مهدی حسن گفت که دیگر نمی‌تواند در برابر انتقاد از اقدامات اسرائیل مقاومت کند و این اقدامات را «گرسنگی دادن مردم» توصیف کر
خواهران سوپرمودل جی‌جی و بلا حدید مبلغ مجموعاً یک میلیون دلار برای حمایت از کمک‌های بشردوستانه به فلسطینیان اهدا کرده‌اند. این کمک‌ها به طور مساوی بین چهار سازمان تقسیم خواهد شد: التیام فلسطین، صندوق امداد کودکان فلسطین، ، آشپزخانه‌ی مرکزی جهانی و آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک.
خواهران حدید که پدرشان فلسطینی است، به طور فعال مدافع حقوق فلسطینیان بوده‌اند؛ جی‌جی همدردی عمیقی با مردم فلسطین تحت اشغال ابراز کرده و بر امیدهای خود برای صلحی تأکید دارد که به هیچ فرد یهودی آسیبی نرساند.
جی‌جی در بیانیه‌ای پس از حمله ۷ اکتبر گفت: «من همدردی و دل‌شکستگی عمیقی نسبت به مبارزه فلسطینی‌ها و زندگی در تحت اشغال دارم، این مسئولیتی است که هر روز بر بر دوش می‌کشم.»
او افزود: «همچنین نسبت به دوستان یهودی‌ام احساس مسئولیت دارم که مانند قبل روشن کنم: در حالی که من امیدها و آرزوهایی برای فلسطینیان دارم، این امیدها و آرزوهایم شامل آسیب رساندن به یک فرد یهودی نمی‌شود.»
طبق گزارشی که سال گذشته در روزنامه‌ی گاردین منتشر شد، دوا لیپا خواننده بریتانیایی-کوزوویی، به طور علنی عملیات نظامی اسرائیل در غزه را محکوم کرده و آن را «نسل‌کشی اسرائیلی» خوانده است.
لیپا در پستی که همراه با تصویری از کمپین هنرمندان حامی آتش‌بس و هشتگ پرطرفدار «همه‌ی چشم‌ها به رفح است» بود، نوشت: «زنده زنده سوزاندن کودکان هرگز قابل توجیه نیست. کل جهان در حال بسیج برای توقف نسل‌کشی اسرائیل است. لطفاً همبستگی خود را با غزه نشان دهید.
ایبل «دِ ویکند» تسفی خواننده و ترانه‌سرای کانادایی و سفیر حسن نیت برنامه جهانی غذا (WFP)، در آوریل ۲۰۲۴، ابل مبلغ ۲ میلیون دلار دیگر از صندوق بشردوستانه ایکس‌او خود را به تلاش‌های کمک‌رسانی برنامه جهانی غذا در غزه اختصاص داد. این کمک مالی بر اساس ۲.۵ میلیون دلار اولیه‌ای بود که تسفی در دسامبر ۲۰۲۳ برای پاسخ به بحران غزه به برنامه جهانی غذا اختصاص داده بود.
رنی رپخواننده و بازیگر آمریکایی، در سخنرانی دریافت جایزه‌اش در سی و پنجمین دوره جوایز رسانه‌ای گلاد در لس‌آنجلس خواستار «آتش‌بس فوری» و «دائمی» در غزه شد. او از حاضران خواست که صدای خود را برای دفاع نه‌تنها از خودشان، بلکه از دوستان و کسانی که نمی‌توانند از خود دفاع کنند، به کار بگیرند.
نیکولا کوگلن بازیگر ایرلندی، یکی دیگر از افراد معروفی است که به طور منظم در شبکه‌های اجتماعی حمایتش را از غزه نشان می‌دهد. در یکی از پست‌هایش در نوامبر ۲۰۲۳ نوشت:«هیچ کس ـ نه فردی، نه رسانه‌ای، نه دولتی ـ نباید شما را قانع کند که همدلی انسانی ابتدایی موضوعی بحث‌برانگیز است.»
او همچنین در پستی دیگر در مه ۲۰۲۵ خواستار آتش‌بس دائمی در غزه شد و نوشت: «فکر می‌کنم خیلی مهم است که مردم در این لحظه صدایشان را بلند کنند. هیچ کودکی، فرقی ندارد اهل کجا باشد یا چه دینی داشته باشد، نباید توسط دولت گرسنگی بکشند. این یک جنایت جنگی است، ساده و واضح. دولت‌های آمریکا و بریتانیا که در این امر مشارکت دارند باید پاسخگو باشند. این اتفاق با پول مالیات ما در حال رخ دادن است و ما مسئولیت اخلاقی داریم که به آنها بگوییم اجازه نمی‌دهیم این اتفاق بیفتد.»
ریز احمد بازیگر و موسیقیدان بریتانیایی-پاکستانی، در اکتبر ۲۰۲۳ حملات اسرائیل را «جنایات جنگی از نظر اخلاقی غیرقابل قبول» خواند. او از مردم و رهبران خواست فوراً برای جلوگیریِ از دست رفتن جان‌های بی‌گناه سخن بگویند و بر درد و رنج عمیقی که هم اسرائیلی‌ها و هم فلسطینی‌ها تحت اشغال طولانی‌مدت و خشونت مداوم تجربه می‌کنند، تاکید کرد.
احمد در جنبش‌ها و نامه‌های سرگشاده‌ای که خواهان احترام به حقوق بشر و همزیستی بوده‌اند، مشارکت داشته و به‌طور ضمنی از ابتکارات صلح‌آمیز نظیر راه‌حل دو دولت حمایت کرده است. او در کنار دیگر چهره‌های سرشناس، در فراخوان‌هایی برای برقراری صلح در خاورمیانه شرکت داشته و از «راه‌حل دو دولتی برای اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌های صلح‌طلب» به‌عنوان بخشی از یک تلاش گسترده‌تر دفاع کرده است.
زیدی اسمیت نویسنده بریتانیایی یک سال پس از انتشار مقاله‌ای انتقادی درباره اعتراضات دانشگاهی در نیویورکر، یکی از امضاکنندگان برجسته نامه‌ای سرگشاده از نویسندگان بریتانیایی و ایرلندی بود که اقدامات اسرائیل را محکوم می‌کرد.
نامه بیان می‌کرد: «استفاده از واژه‌های «نسل‌کشی» یا «اقدامات نسل‌کشی» برای توصیف آنچه در غزه رخ می‌دهد، دیگر توسط کارشناسان حقوق بین‌الملل یا سازمان‌های حقوق بشری قابل بحث نیست.»
بندیکت کامبربچ بازیگر بریتانیایی، بندیکت هم یکی از ۳۰۰ شخصیت عمومی در بریتانیا بود که نامه‌ای سرگشاده را به نخست‌وزیر بریتانیا، کیر استارمر، امضا کردند و از دولت خواستند تا «همدستی خود در فجایع غزه» را پایان دهد.
این نامه که توسط گروه کمپینی «عشق را انتخاب کن»سازماندهی شده بود، چنین بیان می‌کرد: «در حال حاضر، کودکان غزه در حال گرسنگی هستند در حالی که غذا و دارو تنها چند دقیقه فاصله دارند و در مرز مسدود شده‌اند. کلمات نمی‌توانند کودکان فلسطینی را تغذیه کنند ـ ما نیازمند اقدام هستیم.همین حالا که دارید این سطور را می‌خوانید، تک‌تک ۲.۱ میلیون نفر ساکن غزه در خطر گرسنگی هستند.»
استیو کوگان بازیگر بریتانیایی پس از امضای نامه صنعت سرگرمی بریتانیا، در مراسم یادبودی در وست‌مینستر، به طور عمومی نام کودکان کشته‌شده در غزه را خواند. او در مصاحبه با اسکای نیوز گفت: «آنها همه کودکانی بودند که زندگی داشتند و هیچ دخالتی در این درگیری نداشتند… این باید متوقف شود.»
او افزود: «با ادامه کشتار جمعی و بی‌رحمانه مردم بی‌گناه، روز به روز افراد بیشتری متوجه می‌شوند که این باید متوقف شود.»
ژولیت بینوش ابتدا نسبت به امضای نامه‌ای در جشنواره فیلم کن که نسل‌کشی در غزه را محکوم می‌کرد، مردد بود و به خاطر سکوتش مورد انتقاد قرار گرفت. پس از اینکه سخنرانی افتتاحیه جشنواره خود را به یاد یک خبرنگار کشته‌شده در غزه اختصاص داد ـ بدون نام بردن از اسرائیل ـ روز بعد نظرش را تغییر داد و نامه را امضا کرد.
بیش از ۳۷۰ بازیگر و فیلم‌ساز، از جمله چهره‌های شناخته‌شده هالیوود مانند خواکین فینیکس، پدرو پاسکال و گیرمو دل تورو، نامه ماه مه را امضا کردند که سکوت صنعت فیلم را در برابر آنچه «نسل‌کشی» در غزه توصیف کردند، محکوم می‌کرد.
تام یورک خواننده اصلی گروه ردیوهد، که پیش‌تر به خاطر اجرای کنسرت در تل‌آویو مورد انتقاد قرار گرفته بود، در اینستاگرام به شدت از نتانیاهو به خاطر «محاصره وحشتناک و جلوگیری از رسیدن کمک‌ها به غزه» انتقاد کرد و گفت:
«بهانه دفاع از خود مدت‌هاست که بی‌اعتبار شده است.»
دن رینولدز خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی گروه ایمجین دراگونز نیز در یک کنسرت در میلان، پرچم فلسطین را پس از پرتاب شدن آن از سوی یک طرفدار روی صحنه به تن کرد. این اقدام توجه‌ها را دوباره به تصمیم بحث‌برانگیز قبلی گروه برای اجرای کنسرت در اسرائیل جلب کرد و نشان‌دهنده تغییر دیدگاه‌ها در دنیای موسیقی بود.
پالوما فیت بازیگر و خواننده بریتانیای در مارس در اعتراض مقابل سفارت اسرائیل در لندن سخنرانی کرد و قول داد که «تا آزادی فلسطین سکوت نخواهد کرد.»
«من می‌دانم که اسرائیل هر توافق آتش‌بسی را که تاکنون امضا کرده، نقض کرده است. اما حتی با دانستن این موضوع و با وجود آن ترس، حتی بعد از تماشای ماه‌ها نسل‌کشی، باز هم برای این درجه‌ی جدید از وحشی‌گری که اسرائیل به آن رسیده، آمادگی نداشتم.»
او اضافه کرد: «هر هشت دقیقه یک کودک قتل‌عام می‌شود. اگر بخواهیم برای هر کودک کشته‌شده در غزه، یک دقیقه سکوت کنیم، باید بیش از ۳۰۰ ساعت در سکوت کنیم. بنابراین، من سکوت نخواهم کرد.»
او همچنین در کارزاری شرکت داشته که خواستار تحریم کالاهای اسرائیلی بوده است.
هانا اینبیندر کمدین آمریکایی و بازیگر سریال «هک» در هنگام دریافت جایزه کمپین حقوق بشر در لس‌آنجلس در مارس، گفت: «از کشتار بیش از 65 هزار فلسطینی در غزه توسط دولت اسرائیل وحشت‌زده‌ام.»
او افزود: «خجالت‌زده و عصبانی‌ام که این قتل‌عام جمعی با مالیات‌های آمریکایی ما تامین مالی می‌شود. نباید گفتن اینکه همه ما باید مخالف کشتار غیرنظامیان باشیم، بحث‌برانگیز باشد.»
اندرو گارفیلد بازیگر آمریکایی هم در اکتبر ۲۰۲۴، گفت: «باید انرژی‌مان را صرف چیزی کنیم که واقعاً مهم است ـ شاید جان فلسطینی‌ها در غزه همین حالا. شاید باید قلب و انرژی‌مان را به آنها و به هر کسی که تحت فشار وحشت‌های جهان ماست، کسانی که حق زندگی با کرامت ندارند، اختصاص دهیم. اینجاست که انرژی ما باید صرف شود.»
مارسیا کراس بازیگر سریال «کدبانوهای وامانده» به طور مداوم در شبکه‌های اجتماعی خواستار آتش‌بس شده است. او در اکتبر ۲۰۲۴ نوشت: «موضوع سر زمین است. و نابودی مردم فلسطین. بیمارگونه است.»
در فوریه، او نقل‌قولی از تینا الخرسن، وکیل و شاعر عراقی-آمریکایی در اینستاگرام به اشتراک گذاشت: «دارم تلاش می‌کنم بفهمم چگونه می‌شود در میان مردمی زندگی کرد که چشم‌هایشان اشک نمی‌ریزد، قلب‌هایشان نمی‌لرزد و سکوت می‌کنند.»
جان لجند خواننده و بازیگر آمریکایی در گفتگو با مهدی حسن در اکتبر ۲۰۲۴، به انتقاد از کمک‌های آمریکا به اسرائیل پرداخت: «نباید برای هیچ کشوری چک سفید امضا بکشیم… این موضوع من را خیلی ناامید می‌کند که چقدر آسان برخی مردم را از صفات انسانی سلب می‌کنیم.»
او مدت‌هاست که عدالت نژادی در آمریکا را به آزادی فلسطینی‌ها مرتبط می‌داند.
خاویر باردم بازیگر معروف اسپانیایی نیز که در سال ۲۰۱۴، حملات اسرائیل را در روزنامه اسپانیایی ال دیاریو محکوم کرد و به خاطر این موضع، سال‌ها مورد انتقاد قرار گرفت، در سال ۲۰۲۴، دوباره این موضوع را در جشنواره فیلم سن سباستین مطرح کرد و به حمله ۷ اکتبر و همچنین «مجازات عظیمی که جمعیت فلسطینی متحمل می‌شود» اشاره کرد.
پس از این رویداد به خبرگزاری ای‌پی گفت: «من معتقدم که می‌توانیم و باید به آوردن صلح کمک کنیم. اگر رویکرد متفاوتی اتخاذ کنیم، نتایج متفاوتی خواهیم گرفت.امنیت و رفاه اسرائیل و سلامت و آینده فلسطین آزاد تنها از طریق فرهنگ صلح، همزیستی و احترام ممکن خواهد بود.»
جی‌جی (یوهانس پیتش) خواننده و ترانه‌سرا نیز پس از برنده شدن در یوروویژن ۲۰۲۵، به حضور اسرائیل در این رقابت انتقاد کرد. این خواننده اتریشی-فیلیپینی به روزنامه اسپانیایی ال‌پیاس گفت : «خیلی ناامیدکننده است که اسرائیل هنوز در این مسابقه شرکت می‌کند. من دوست دارم یوروویژن بدون اسرائیل سال آینده در وین برگزار شود.»
او افزود: «اما توپ در زمین اتحادیه پخش اروپایی است. ما هنرمندان تنها می‌توانیم در این باره ابراز نظر کنیم.»
شاید هنر نتواند جنگ را متوقف کند، اما نمی‌توان قدرت بی‌بدیل آن را در شکل‌دهی به افکار عمومی، برانگیختن همدلی و شکستن دیوار بی‌تفاوتی انکار کرد. صدای هنرمندانی که از تریبون جهانی خود برای دفاع از جان انسان‌های بی‌پناه استفاده می‌کنند، هرچند هنوز به سیاست‌گذارانی که گوش‌ها و چشم‌هایشان را به روی این جنایات بسته‌اند، نرسیده، اما وجدان جهان را به چالش کشیده است. در دنیایی که خشونت روزمره عادی شده، اعتراض چهره‌های فرهنگی یادآور این حقیقت ساده است: بی‌تفاوتی، همدستی است.
منبع: عرب‌نیوز
5959
نظرات کاربران