الهام آقالری کارگردان و تهیه کننده مستند «گاهی عشق کافیست» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آشنایی با زوج سندروم داون این فیلم توضیح داد: هدیه و مهران اولین زوج مبتلا به سندرم داون در ایران هستند و فیلم «تنها عشق کافیست» در واقع روایتگر زندگی عاشقانه این ۲ در کنار یکدیگر است. پیش از این، سه فیلم درباره کودکان با نیازهای ویژه ساخته بودم و این اثر، چهارمین فیلم من در این زمینه محسوب می‌شود. البته با این توضیح که این افراد با وجود ابتلاء به سندرم داون، تحت پوشش انجمن حمایت از کودکان کم توان ذهنی نیز قرار می‌گیرند.
وی افزود: در فیلم قبلی با هیئت مدیره انجمن کودکان کم‌توان ذهنی استان قزوین همکاری داشتم، خانم میترا پیرولی که یکی از اعضای هیئت مدیره بودند هدیه را به من معرفی کردند و گفتند که او در تهران ازدواج کرده و اولین زوج مبتلا به سندرم داون در ایران هستند. با حمایت انجمن کم توانان ذهنی استان قزوین با مادر مهران خانم دکتر ابراهیمی که روانشناس هستند، تماس گرفتم. پس از انجام پژوهش‌های لازم و گفتگو، طرح و ایده فیلم نوشته شد و به توافق ۲ طرف رسید. سپس فرآیند ساخت اثر آغاز شد.
کارگردان مستند «قهرمان» درباره ساختار روایی «گاهی عشق کافیست» بیان کرد: در واقع قصد داشتیم، نشان دهیم که چقدر حمایت و آموزش خانواده در ازدواج افراد مبتلا به سندرم داون حائز اهمیت است. این موضوع بسیار مهم است که افراد دارای کم‌توانی ذهنی یا سندرم داون، پس از ازدواج به حال خود رها نشوند. در این فیلم می‌خواستیم بگوییم اگر کسی فرزندی با سندرم داون دارد، پس از ازدواج او باید همچنان از هر ۲ طرف حمایت شود، مانند مهران و هدیه که هر ۲ خانواده مسئولیت مراقبت از آنها را برعهده دارند.
عضو انجمن صنفی کارگردانان مستند ایران درباره نحوه ارتباط با سوژه‌ها گفت: از آنجا که پیش از این با بچه‌های سندروم داون کار کرده بودم و آنها را می‌شناختم، می‌دانستم چه اقداماتی باید انجام دهم و چه کارهایی نباید بکنم. بچه‌های سندروم داون بسیار عاطفی هستند، محبت می‌کنند و به سرعت مهربانی و حمایت اطرافیان را می‌پذیرند. هدیه و مهران نیز از نظر عاطفی بسیار همراه و همدل بودند.
کارگردان «شهر زیبای من» ادامه داد: من با خانواده مهران ارتباط بسیار خوبی برقرار کردم و خانم دکتر ابراهیمی و آقای قندهاری پدر و مادر مهران در دوران پژوهش وقت و انرژی بسیاری گذاشتند تا من بیشتر با این بچه‌ها آشنا شوم. در ابتدا بدون دوربین به دیدار آنها رفتم و پس از برقراری ارتباط، به تدریج با یک دوربین کوچک و سپس با گروه حرفه‌ای، فیلمبرداری را آغاز کردیم.
آقالری با اشاره به علاقه‌اش به حضور در جشنواره‌ها گفت: من معمولاً آثارم را ابتدا به جشنواره‌ها ارسال می‌کنم و مخاطبانم را در آنجا می‌بینم. البته پخش تلویزیونی نیز بسیار ارزشمند است و امکان اطلاع‌رسانی گسترده را فراهم می‌کند اما در جشنواره‌ها شما ارتباط تنگاتنگ و بی‌واسطه‌ای با مخاطب دارید. در سالن سینما می‌توانید متوجه شوید آیا مسیر را درست طی کرده‌اید یا خیر.
این کارگردان درباره حضور در جشنواره «سینماحقیقت» تصریح کرد: پس از اکران محدود فیلم «تنها عشق کافیست» در جشنواره فیلم کوتاه تهران، متوجه شدم که چقدر مخاطبان با موضوع فیلم ارتباط برقرار کردند، و همراه با فیلم شاد بودند و گاهی اشک می‌ریختند. بر اساس بازخوردها و نظرات دریافت شده، کل مرحله پس‌تولید فیلم ازجمله تدوین، صداگذاری، اصلاح رنگ، موسیقی و حتی پوستر را تغییر دادم و نسخه جدید را برای حضور در جشنواره «سینماحقیقت» امسال آماده کردم.
وی در بخش پایانی گفتگو درباره ساخت یک مستند کوتاه درباره جنگ ۱۲ روزه ایران گفت: این مستند روایتگر زندگی یک خانم نابینا است که در یک خانه قدیمی پر رمز و راز زندگی می‌کند و اخبار جنگ را از طریق رادیو دنبال کرده و آنها را تصویرسازی می‌کند. این اثر در مرحله تدوین قرار دارد و آقای بابک بهداد در حال انجام تدوین هستند. مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی تهیه‌کننده این مستند است.
نظرات کاربران