کم تحرکی در زندگی روزمره، علاوه بر تأثیراتی که بر جسم دارد، عوارض زیادی را بر روی سلامت روح نیز دارد. برای پیشگیری از این عوارض، بهتر است آنها را بشناسید.
عوارض کم تحرکی و تأثیر مخرب آن بر سلامت جسم و روح:
بی‌تحرکی و نشستن در طول روز در دراز مدت می‌تواند بر سلامت جسم تأثیرگذار باشد. کم تحرکی و متابولیسم، ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند. به همین دلیل، سبک زندگی کم تحرک توانایی بدن برای تجزیه چربی، تنظیم فشار خون و سطح قند خون را مختل می‌کند. در واقع، افراد کم تحرک در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به چاقی، دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی-عروقی و انواع خاصی از سرطان قرار دارند.
عدم تحرک در طولانی مدت یکی از دلایل مرگ زودرس است. در اضافه به تأثیرات طولانی مدت، عوارض نامطلوبی نیز وجود دارند که می‌توانید روزانه آنها را احساس کنید.
بی‌تحرکی باعث کاهش سوزاندن کالری میشود و در نتیجه وزن شما افزایش می‌یابد.
استخوان‌های شما ضعیف‌تر می‌شوند و قدرت و استقامت عضلات را از دست می‌دهید.
سیستم ایمنی بدن شما ضعیف میشود و به طور کلی احساس ناخوشایندی خواهید داشت.
با توجه به این عوارض، تشویق به فعالیت و تحرک در طول روز بسیار حائز اهمیت است. تمرینات ورزشی منظم، پیاده‌روی، تعویض وضعیت نشستن و ایستادن در طول روز، و شرکت در فعالیت‌های بدنی می‌توانند به بهبود سلامت جسم و روح کمک کنند.
برای جلوگیری از قرار گرفتن در وضعیت بی‌تحرکی بی دلیل، باید برنامه‌ریزی کنید و فعالیت‌های پویا را در روزمره خود جای دهید. مغز انسان اغلب تمایل دارد به رفتارهای پویا و فعالیت‌های جسمانی. هرچه بیشتر زمان خود را در وضعیت بی‌تحرکی سپری کنید، مغز برای خلاص کردن شما از این وضعیت، انرژی بیشتری مصرف خواهد کرد.
برای جلوگیری از این وضعیت، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
هنگامی که امکان دارد، پیاده‌روی به سمت محل کار یا مقصد خود را آغاز کنید. این کار می‌تواند فعالیت جسمانی اولیه شما در روز باشد.
عضویت در باشگاه بدنسازی یا مراکز ورزشی محلی را در نظر بگیرید. شرکت در فعالیت‌های ورزشی و بدنسازی، میزان فعالیت شما را افزایش داده و مغز را به مصرف انرژی مناسب عادت می‌دهد.
مراقبت از بدن خود و حفظ سلامتی را به عنوان یک برنامه روزانه در نظر بگیرید. این می‌تواند شامل تغذیه مناسب، استراحت کافی و انجام تمرینات ورزشی باشد.
تنوع و تغییر در فعالیت‌های روزانه خود را در نظر بگیرید. از فعالیت‌های متنوعی مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، شنا و یا هر فعالیت جسمانی دیگری که به شما لذت می‌بخشد، استفاده کنید.
با انجام این اقدامات، مغز شما به مصرف انرژی مناسب عادت خواهد کرد و شما را به ادامه فعالیت‌های جسمانی تشویق خواهد کرد.
بسیاری از افراد به این موضوع توجه نمی‌کنند که نشستن طولانی مدت می‌تواند به کاهش سلامت مغز منجر شود. اغلب افراد حتی به سلامتی مغز خود فکر نمی‌کنند، اما حقیقت این است که کم‌تحرکی می‌تواند به سلامت مغز آسیب برساند.
اگرچه زوال عقل و مشکلات حافظه به طور قوی با عوامل ژنتیکی مرتبط هستند، اما مطالعات نشان داده‌اند که عدم ورزش می‌تواند تأثیر مشابهی داشته باشد. یک مطالعه بر روی بیش از ۱۶ هزار بزرگسال بالای ۶۵ سال انجام شد و نتایج نشان داد که عدم ورزش کردن خطر زوال عقل را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، یک مطالعه دیگر نیز نتایج مشابهی را نشان داد. محققان از مغز ۳۵ نفر اسکن‌هایی گرفتند که نشان می‌دهد لوب گیجگاهی داخلی یا ناحیه‌ای که در تشکیل حافظه نقش دارد، تحت تأثیر کم‌تحرکی قرار می‌گیرد. این مشکل می‌تواند باعث کاهش قابل‌ملاحظه‌ای در توانایی بخاطر سپردن خاطرات جدید و تغییرات در خلق و خو شود. راه‌حل این مشکل، افزایش فعالیت بدنی است.
اگرچه ممکن است به نظر برسد که می‌توانید به راحتی از داخل خانه با افراد در تماس باشید، اما این تصور کاملاً صحیح نیست. هر چه کمتر تحرک کنید، کمتر در تعامل با مردم قرار می‌گیرید. افرادی که کم تحرک هستند، معمولاً حداقل فعالیت‌های روزمره را انجام می‌دهند و این باعث کاهش تعاملات آنها با همکاران، خانواده و دوستان میشود. بنابراین، اگر کل روز را در خانه بگذرانید، برقراری روابط جدید برای شما دشوارتر خواهد بود و دایره افرادی که می‌شناسید، ثابت خواهد ماند و فرصتی برای ملاقات با افراد جدید نخواهید داشت و در نتیجه احساس منزوی شدن خواهید کرد.
حتی افرادی که به شما نزدیک هستند، با گذر زمان دورتر و دورتر می‌شوند و اگر هرگز دوستان خود را در روزمره ملاقات نکنید، ارتباط شما ضعیف خواهد شد. برای اطمینان حاصل کردن از اینکه تعامل اجتماعی کافی دارید، باید با افراد در ارتباط باشید و فعالیت‌های مشترکی را انجام دهید. بهترین راه برای جلوگیری از احساس منزوی شدن این است که فعال باشید و سرگرمی‌های جدید را تجربه کنید، به ویژه اگر شامل فعالیت بدنی باشند.
اگرچه تحقیقات درباره این موضوع محدود است، اما مجموعه شواهد نشان می‌دهد که بی‌تحرکی با سطوح بالاتر استرس مرتبط است. یکی از دلایل اصلی بی‌تحرکی و افزایش استرس، استفاده زیاد از فناوری است.
به طور متوسط، افراد کم تحرک بیشتر از زمان خود را در مقابل صفحه‌های نمایش می‌گذرانند، که ممکن است باعث ایجاد احساس اعتیاد شود و برای همه افراد منجر به استرس شود. علاوه بر این، ضعف بدن به روان و سلامت فشار وارد می‌کند و همانطور که شما احساس ضعف می‌کنید، کنترل کمتری بر زندگی و اعمال خود دارید. بنابراین، سطح استرس افزایش می‌یابد.
اگر به دلیل بی‌تحرکی در زندگی دچار استرس می‌شوید، به احتمال زیاد باید شروع به فعالیت کنید. برنامه‌ریزی فعالیت‌های هفتگی که نیاز به فعالیت بدنی دارند، تا زمانی که به تناسب اندام مطلوب برسید، می‌تواند به کاهش سطح استرس کمک کند
افسردگی و اضطراب دو عارضه‌ای هستند که به شدت تحت تأثیر بی‌تحرکی قرار می‌گیرند. وقتی کم فعال هستید، احتمال تجربه این عوارض به طرز چشمگیری افزایش می‌یابد. علت اصلی این مسئله هورمون‌ها هستند، زیرا آنها نقش اساسی در تعادل خلق و خوی شما دارند. یکی از هورمون‌های اصلی در این فرآیند سروتونین است، و وقتی ترشح آن کاهش می‌یابد، باعث ایجاد افسردگی و اضطراب میشود. بنابراین، وقتی تمام روز را در حالت بی‌حرکتی سپری می‌کنید، احتمال کاهش ترشح سروتونین در مغز بسیار بیشتر میشود.
وقتی کم فعال هستید، مغز شروع به ترشح سروتونین نمی‌کند. این منجر به افسردگی میشود و هنگامی که افراد احساس اضطراب یا افسردگی می‌کنند، کمتر به فعالیت بدنی پرداخت می‌کنند، زیرا قدرت و انرژی برای انجام این کار را ندارند. این یک چرخه نامناسب است که تنها با فعالیت بدنی می‌توان آن را تغییر داد.
علاوه بر موارد فوق، زندگی کم تحرک عوارض دیگری نیز به همراه دارد. این عوارض شامل بیماری‌های قلبی مانند بیماری عروق کرونر و حمله قلبی، کلسترول بالا، سکته، سندرم متابولیک و برخی از انواع سرطان می‌شوند، از جمله سرطان روده بزرگ، سینه و رحم، و همچنین پوکی استخوان.
نظرات کاربران