بوتیمار، پرنده‌ای از راسته لک‌لکیان و خانواده حواصیلان است که در ادبیات فارسی به عنوان مرغی افسانه‌ای و نماد غم و خواری شناخته می‌شود.
بوتیمار: پرنده‌ای افسانه‌ای
مشخصات ظاهری:
بدنی لاغر و کشیده
گردنی کوتاه و ضخیم
منقاری بلند و نوک‌تیز
پرهایی به رنگ قهوه‌ای مایل به خاکستری با رگه‌های سیاه و سفید
زیستگاه:
بوتیمار در مناطق حاشیه‌ای آب‌های شیرین مانند نیزارها، باتلاق‌ها و کنار رودخانه‌ها زندگی می‌کند.
رفتار:
بوتیمار پرنده‌ای کم‌رو و گوشه‌گیر است و بیشتر به صورت انفرادی زندگی می‌کند.
این پرنده شکارچی ماهری است و از ماهی، قورباغه، حشرات و سایر حیوانات کوچک تغذیه می‌کند.
بوتیمار در لانه‌ای که از نی و شاخه ساخته می‌شود، تخم‌گذاری می‌کند.
افسانه‌ها و نمادها:
در ادبیات فارسی، بوتیمار به عنوان پرنده‌ای غمگین و افسرده شناخته می‌شود که از تشنگی رنج می‌برد.
گفته می‌شود که بوتیمار هرگز آب نمی‌نوشد زیرا از تمام شدن آب دریا و تشنگی خود در آینده می‌ترسد.
این پرنده نماد غم و خواری، انزوا و خساست است.
غذا:
بوتیمار شکارچی است و از ماهی، قورباغه، حشرات، کرم‌ها و سایر حیوانات کوچک تغذیه می‌کند.
بوتیمار در ایران:
دو گونه از بوتیمار در ایران وجود دارد: بوتیمار بزرگ و بوتیمار کوچک.
این پرندگان در مناطق مختلف ایران از جمله سواحل خزر، سیستان و بلوچستان و فارس یافت می‌شوند.
نکات جالب:
بوتیمار می‌تواند صدای بلندی شبیه به نعره گاو تولید کند.
این پرنده در هنگام احساس خطر، سر و گردن خود را به داخل بدنش جمع می‌کند و خود را استتار می‌کند.
بوتیمار در برخی از فرهنگ‌ها به عنوان پرنده‌ای مقدس شناخته می‌شود.
نظرات کاربران