تی پارتی یا میهمانی چای، یکی از مراسم و مهمانی‌های معروف در دوران قاجار بود. در این مراسم، آداب و رسوم خاصی رعایت می‌شد و به عنوان یک سنت مهم قاجاریان در نظر گرفته می‌شد.
تی پارتی یا میهمانی چای، به ویژه برای زنان در دوران قاجار برگزار می‌شد.
چای، به عنوان نوشیدنی اولیه ایرانی‌ها، از دوران قاجار رواج یافته و تاریخچه طولانی کشت و مصرف آن را دارد.
قبل از دوره قاجار، چای عمدتاً توسط بازرگانان از هند و چین وارد می‌شد
اما در زمان ناصرالدین شاه قاجار، او مجوز کشت چای را در ایران صادر کرد و در عرض کمتر از ده سال، چای به نوشیدنی محبوب و معروفی در بین مردم تبدیل شد و جایگاه قهوه را در آن زمان به خود اختصاص داد.
بعد از دستور شاه در سال ۱۲۶۳ هجری شمسی، حاج محمد حسین اصفهانی، یک بازرگان که سال‌ها در تجارت خرید و پخش چای در ایران فعالیت داشت، تصمیم گرفت اولین باغ چای را در منطقه لاهیجان احداث کند. اما با مقاومت کشاورزان چای، این تلاش به شکست مواجه شد.
با این وجود، چند سال بعد، در زمان مظفرالدین شاه، یک تاجر و دیپلمات به نام محمدمیرزا، که بعدها به عنوان کاشف السلطنه شهرت یافت، در سال ۱۲۷۶ شمسی شروع به کشت چای در ایران کرد. او که از تجار تحصیل‌کرده و مدرسه دارالفنون را فراگرفته بود، زمانی که در پست کارمند کنسولگری ایران در هند بود، به تحقیق درباره چای و روش کشت آن پرداخت و به ایده تولید چای در ایران دست یافت. برخی روایت‌ها نشان می‌دهند که در بازگشت از هند، چند تخم چای را در عصای خود پنهان کرده و به ایران آورده است. در آن زمان، ناصرالدین شاه که از توانمندی روس‌ها و انگلیسی‌ها در کشت چای در کشور خود خبر داشت، از ایده محمدمیرزا استقبال کرد و پس از موفقیت وی در تولید چای، به وی لقب کاشف السلطنه اعطا شد.
با رشد تولید چای در ایران، مصرف آن نیز به سرعت افزایش یافت و تا پایان دوران قاجار، چای به عنوان نوشیدنی اصلی مردم ایران شناخته می‌شد. به طوری که در “میهمانی چای”، مردم برای لذت بردن از نوشیدن چای، به هم جمع می‌شدند. این میهمانی‌ها که در میان اقشار مختلف جامعه برگزار می‌شد، فرصتی بود که مردم بتوانند با هم به چای نوشیدن و به همراه آن، قلیان ساخته شده از نیز لذت ببرند. در این میهمانی‌ها، بحث و گفتگو، موسیقی و نقالی نیز جزئی از فعالیت‌هایی بود که در آنها انجام می‌شد.
نظرات کاربران