هیچ کسی نیست که نام ویروس نقص ایمنی اکتسابی یا به اختصار HIV را نشنیده باشد. این ویروس در سال‌های اخیر به طور گسترده در اکثر نقاط جهان شناخته شده است. اما این شناخت بیشتر همراه با تصورات و باورهای نادرست است تا حقیقت؛ به گونه‌ای که برای بسیاری از افراد، ویروس HIV یک واقعیت ترسناک است.
به گزارش خبرآنلاین، هنگامی که نام ایدز از زبانی بیرون می‌آید،
مردم به طرز وحشتناکی به افراد مبتلا به این بیماری نگاه می‌کنند. به نظر می‌رسد که این نام با رابطه‌های غیراخلاقی مرتبط شده است، اما روش‌های انتقال این بیماری تنها محدود به رابطه جنسی نیست. روش‌های انتقال HIV شامل روش‌هایی نظیر رابطه جنسی با فرد مبتلا (بدون استفاده از کاندوم)، استفاده مشترک از وسایل تزریق، اشتراک تیغ اصلاح و هر نوع وسیله تیز و برنده دیگر که آلوده به ویروس است، انتقال از راه خون و محصولات خونی حاوی ویروس از مادر مبتلا به نوزاد در طول بارداری و زایمان، و انتقال از طریق شیردهی هستند.
هرکدام از این روش‌ها احتمال انتقال متفاوتی دارند.
- درجه خطر
- بسیار بالا
۱. تزریق خون یا فراورده‌های خونی آلوده به عفونت
۲. اشتراک سوزن و سرنگ حاوی ویروس
۳. رابطه جنسی مقعدی بدون استفاده از روش‌های محافظتی
۴. رابطه جنسی مقعدی و واژنی بدون استفاده از کاندوم و در حضور عفونت آمیزشی دیگر
- بالا
۱. قرارگیری پوست آسیب دیده در معرض خون آلوده به عفونت
۲. رابطه جنسی واژنی بدون استفاده از روش‌های محافظتی
۳. شیردهی (توسط مادر مبتلا به عفونت)
- متوسط
۱. آسیب به سر با سوزن
۲. تماس مختصر پوست آسیب دیده با خون آلوده به عفونت
- خیلی پایین
۱. رابطه جنسی با استفاده مناسب از روش‌های محافظتی
۲. رابطه جنسی دهانی (بدون حضور زخم یا پوست آسیب دیده)
- ناچیز
۱. بوسیدن
۲. قرارگیری پوست سالم در معرض خون آلوده به عفونت
- بدون خطر
۱. هر نوع رابطه جنسی بین دو شریک جنسی که هر دوی آنها مبتلا نشده‌اند و تمام عمرشان تنها با یکدیگر رابطه داشته‌اند
۲. لمس و بغل کردن فرد مبتلا به ویروس HIV
۳. پرهیز از رابطه جنسی
۴. نیش پشه
وجود روش‌هایی برای کاهش خطر انتقال عفونت‌های جنسی وجود دارد.
در زیر چندین روش را برای کاهش خطر انتقال عفونت‌های جنسی معرفی می‌کنم:
- استفاده از روش‌های مانع بارداری: استفاده از کاندوم (پروفیلاکسی با استفاده از کاندوم) یا دیگر روش‌های مانع بارداری می‌تواند خطر انتقال عفونت‌های جنسی را به طور قابل توجهی کاهش دهد. استفاده صحیح و مداوم از روش مانع بارداری مورد نظر بسیار مهم است.
- آزمایش و درمان: برخی از عفونت‌های جنسی، مانند HIV و سیفیلیس، قابل تشخیص و درمان هستند. اگر شما یا شریک جنسی خود علائم اینگونه عفونت‌ها را تجربه می‌کنید، باید به پزشک مراجعه کنید و آزمایش‌های مورد نیاز را انجام دهید. در صورت تشخیص عفونت، درمان صحیح و به موقع می‌تواند از انتقال عفونت به شریک جنسی و کاهش خطر انتقال به دیگران جلوگیری کند.
- آگاهی و آموزش: به دانستن درباره عفونت‌های جنسی، روش‌های انتقال، علائم، و راه‌های پیشگیری می‌تواند به شما کمک کند تا خطر انتقال را کاهش دهید. به عنوان مثال، آگاهی از روش‌های صحیح استفاده از کاندوم و اطلاعات درباره سایر روش‌های پیشگیری می‌تواند کمک کند تا از انتقال عفونت‌های جنسی جلوگیری شود.
- تست و آزمایش منظم: اگر شما یا شریک جنسی خود فعالیت جنسی زیادی دارید، تست و آزمایش منظم برای عفونت‌های جنسی می‌تواند کمک کند تا عفونت‌ها به طور زودهنگام شناسایی شوند و درمان شوند. این کاهش خطر انتقال عفونت‌ها به دیگران را فراهم می‌کند.
- محدود کردن تعداد شرکای جنسی: کاهش تعداد شرکای جنسی می‌تواند خطر انتقال عفونت‌های جنسی را کاهش دهد. همچنین، توصیه می‌شود از شرکای جنسی که وضعیت عفونت‌های جنسی خودرا نمی‌دانید یا اطمینان ندارید، خودداری کنید.
- اجتناب از مصرف مواد مخدر و الکل: مصرف مواد مخدر و الکل می‌تواند سبب افزایش خطر انتقال عفونت‌های جنسی شود. بهتر است از مصرف این مواد خودداری کرده و سبک زندگی سالم را حفظ کنید.
- رفع آسیب‌ها و زخم‌ها: آسیب‌ها و زخم‌ها در مناطق نزدیک به اعضای جنسی می‌توانند درب را به عفونت‌های جنسی باز کنند. بنابراین، بهتر است از آسیب‌ها و زخم‌ها محافظت کنید و در صورت وجود آنها، به طور صحیح درمان شوند.
مهم است که در همه موارد، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا راه‌های پیشگیری و مداخلات خاصی را برای کاهش خطر انتقال عفونت‌های جنسی بر اساس وضعیت شما مشخص کنید.
نظرات کاربران