کاهش انرژی و خستگی، از نشانه‌های اساسی کم‌خونی است. خستگی معمولاً یکی از نشانه‌های اولیه مشکلات سلامتی مرتبط با کم‌خونی است. افراد مبتلا به کم‌خونی به دلیل کاهش ناگهانی انرژی و خستگی غیرقابل توضیح، نیازمند مشاوره پزشکی هستند. برخی از نوع‌های کم‌خونی، مانند کم‌خونی فقر آهن یا کم‌خونی ناشی از کمبود ویتامین B12، باعث خستگی شدید در مبتلایان به آن می‌شوند به دلیل کاهش سطح هموگلوبین. با این حال، خستگی ممکن است ناشی از مشکلات سلامتی دیگری باشد مانند خونریزی داخلی. برای مقابله با این مشکل، مصرف مکمل‌های ویتامینی حاوی آهن و مصرف غذاهای غنی از آهن (مثل گوشت قرمز) می‌تواند به افزایش سطح آهن کمک کند.
افزایش قابل توجه در ضربان قلب،
به خصوص در هنگام ورزش، یکی از نشانه‌های مهم کم‌خونی است. بر اساس تحقیقات موسسه ملی قلب و ریه (NHLBI)، کم‌خونی به عنوان یک بار بر سیستم قلب و عروق (و قلب) اثر می‌گذارد و نشان می‌دهد که بدن برای تولید هموگلوبین (ماده ضروری برای انتقال اکسیژن از ریه‌ها به بافت‌ها و اعضا) به آهن نیاز دارد. در واقع، کمبود آهن باعث کاهش تحویل اکسیژن مورد نیاز به بافت‌ها و اعضا می‌شود و در نتیجه، عملکرد سیستم قلبی عروقی و بافت‌های عضلانی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. در بیماران مبتلا به کم‌خونی، تعداد زیادی گلبول قرمز تولید می‌شود، اما آن‌ها حاوی هموگلوبین کافی برای انتقال اکسیژن نیستند. کمبود اکسیژن خون منجر به خستگی شدید، ناتوانی در تحمل اکسیژن توسط سیستم قلبی عروقی و در نهایت آسیب به اعضا مانند مغز و قلب می‌شود.
سردرد و ضعف تنفس،
به خصوص در هنگام ورزش، علاوه بر خستگی شدید و ضعف عضلانی ناشی از کمبود خون با اکسیژن، ممکن است نشانه‌هایی دیگری از کم‌خونی باشند. در واقع، کم‌خونی می‌تواند سبب سردرد، سرگیجه و تنگی نفس شود، به خصوص در مواردی که شما ناگهان از جای خود بلند شوید یا بعد از تمرین ورزشی. در کم‌خونی شدید، بافت‌ها و اعضا به میزان کافی خون و اکسیژن دریافت نمی‌کنند تا به طور مؤثر عمل کنند. این وضعیت، که به نام ایسکمی شناخته می‌شود، منجر به مرگ سلول‌های بدن می‌شود. افرادی که به کم‌خونی شدید یا کم‌خونی داسی شکل مبتلا هستند، ممکن است به دلیل مسدود شدن جریان خون، به ویژه در اندام‌ها مانند پا، با مشکل ایسکمی شدید روبرو شوند که در نهایت می‌تواند منجر به از بین رفتن عضو پا شود. در کم‌خونی شدید و به خصوص در بیماران مبتلا به کم‌خونی ناشی از سرطان، خستگی و تنگی نفس معمولاً از نشانه‌های رایج کم‌خونی هستند. این موجب می‌شود فرد به سختی بتواند سطح انرژی و فعالیت‌های روزمره خود را حفظ کند و تأثیرات منفی زیادی بر زندگی روزانه او خواهد داشت.
سرگیجه،
یا حس سرگیجه ناگهانی، اغلب به کم‌خونی در مرحله اولیه ارتباط دارد و معمولاً نشانه‌ای است که پزشک باید تشخیص دهد. سرگیجه می‌تواند ناشی از اختلالات مغزی، مشکلات بینایی، اختلالات گوش داخلی (سرگیجه) و حتی مشکلات گوارشی باشد. با این حال، برای افراد مبتلا به کم‌خونی که با کمبود تعداد گلبول‌های قرمز یا هموگلوبین تشخیص داده می‌شوند، سرگیجه نیز به طور معمول رخ می‌دهد. کم‌خونی به علت کمبود یا اختلال در تولید گلبول‌های قرمز یا هموگلوبین اتفاق می‌افتد که مسئول انتقال اکسیژن به بافت‌ها و اعضای حیاتی است. وقتی جریان خون اکسیژن کافی نباشد، بدن علائمی مانند خستگی ناگهانی، ضعف عضلانی، افزایش ضربان قلب، کاهش رنگ پوست، تنگی نفس و سرگیجه یا گیجی را نشان می‌دهد. حتی ممکن است غش و تشنج نیز رخ دهد.”
پوست رنگ‌پریده یکی از نشانه‌های معمول کم‌خونی است.
این رنگ‌پریدگی، که ممکن است ملایم یا شدید باشد، معمولاً نشانگر کاهش جریان خون یا کمبود تولید گلبول‌های قرمز است. رنگ‌پریدگی ناگهانی پوست، موردی است که باید به طور فوری به پزشک خود اطلاع دهید، به ویژه اگر نشانه‌ای از کم‌خونی (مشکل خونی که در آن تولید گلبول‌های قرمز و هموگلوبین کاهش می‌یابد) باشد. پوست رنگ‌پریده در بیماران مبتلا به کم‌خونی حاد که اغلب ناشی از نوعی آسیب است که باعث خونریزی می‌شود (مانند آسیب، عمل جراحی یا خونریزی داخلی) رخ می‌دهد. کم‌خونی مزمن (تدریجی) بسیار شایع است و زمانی رخ می‌دهد که بدن قادر به تولید کافی گلبول‌های قرمز خون یا آهن نباشد. کم‌خونی مزمن می‌تواند ناشی از مشکلاتی مانند کم‌کاری تیروئید (کاهش هورمون تیروئید)، نارسایی کلیه مزمن و سرطان استخوان باشد.
گرفتگی عضلات پا، که اغلب در حین فعالیت‌های فیزیکی رخ می‌دهد،
یکی از نشانه‌های شایع کم‌خونی است. با این حال، گرفتگی عضلات پا معمولاً یکی از علائم کم‌خونی است که در آن فرد به گرفتگی عضلات پا مبتلا می‌شود، اما گاهی این علامت ممکن است نشانه‌ای از مشکل پزشکی دیگر باشد. همانطور که اشاره شد، در بیماران مبتلا به کم‌خونی خفیف، گرفتگی عضلات پا معمولاً فقط در هنگام فعالیت‌های فیزیکی رخ می‌دهد. اما در موارد کم‌خونی شدید، ممکن است حتی در استراحت، گرفتگی و درد پا تجربه شود. بیماران مبتلا به کم‌خونی مزمن می‌توانند پس از راه رفتن، دویدن یا ایستادن برای مدت طولانی، گرفتگی عضلات پا را تجربه کنند. با این حال، اگر گرفتگی عضلانی همراه با نشانه‌های دیگری مانند تنگی نفس، سرگیجه، خستگی شدید و غیرقابل توضیح، ضعف عضلانی و تغییر رنگ پوست صورت داشته باشد، ممکن است کم‌خونی وجود داشته باشد.”
در صورتی که با مشکل بی‌خوابی شبانه مواجه هستید،
ممکن است ناراحتی کم‌خونی را تجربه کنید. بر اساس یک مطالعه انجام شده در ایرلند در سال ۲۰۰۸ با عنوان “سندرم پاهای بی‌قرار و اختلال جنبشی دوره‌ای در کودکان و نوجوانان”، بی‌خوابی و سایر مشکلات خواب (سندرم پاهای بی‌قرار) در کودکان، نوجوانان، بزرگسالان و سالمندان رایج است، و همچنین ممکن است به دلیل کمبود آهن (یا کمبود ذخیره آهن) باشد. این مطالعه، گروهی از بیماران مسن را در یک بیمارستان ایرلندی مورد بررسی قرار داد و نتایج نشان داد که کمبود آهن (به طور معمول آنمی) منجر به سندرم پاهای بی‌قرار می‌شود. با مصرف مکمل‌های آهن، علائم سندرم پاهای بی‌قرار و بی‌خوابی به طور قابل توجهی کاهش یافت. یک مطالعه دیگر در سال ۲۰۰۲ در کشور نپال نیز نشان داد که سندرم پاهای بی‌قرار با ذخیره آهن موجود در بدن فرد به طور قوی مرتبط است و کمبود ذخیره آهن به طور معمول باعث بروز بی‌خوابی پا و بی‌خوابی در گروهی از نوزادان ۶ تا ۱۸ ماهه می‌شود. همین تحقیق نشان داد که درمان با آهن منجر به بهبود قابل توجهی در اختلالات خواب بی‌تحرک می‌شود.
مشکلات در تمرکز،
به دلیل کمبود هموگلوبین، پروتئینی است که اکسیژن را در داخل گلبول‌های قرمز حمل می‌کند. کاهش هموگلوبین، تنها بر روی تولید گلبول‌های قرمز و انتقال اکسیژن به اعضا، عضلات و بافت‌های بدن تأثیر می‌گذارد، بلکه بر روی روحیه، سطح انرژی و توانایی تمرکز و تصمیم‌گیری نیز تأثیر می‌گذارد. این نیازمندی‌ها برای ساخت گلبول‌های قرمز، به ویتامین‌ها، مواد معدنی و مواد مغذی مانند فولات، آهن و ویتامین B12 وابسته هستند. وقتی بدن از این مواد مغذی حیاتی بهره‌مند نباشد، ممکن است کم‌خونی رخ دهد. حتی اگر اختلال خونی به دلیل کمبود مواد مغذی به شکل خفیف باشد، می‌تواند کارایی بدن را به آرامی کاهش دهد. این مشکل می‌تواند به طور ناگهانی وضعیت روانی را بدتر کند و فرد ممکن است با تحریک زیاد یا خستگی شدید مواجه شود. سطح انرژی ناگهانی کاهش می‌یابد و باعث خستگی شدید و ناشناخته می‌شود و همچنین توانایی تمرکز، تصمیم‌گیری و تمرکز فرد مبتلا به این بیماری به‌طور کامل می‌تواند کاهش یابد.”
نظرات کاربران